Η πρώτη έκδοση της μεθόδου του Alexander J. Burkard, εμφανίστηκε το 1906. Λόγω του προοδευτικού τρόπου διδασκαλίας του οργάνου θεωρείται ακόμα και σήμερα μια επιτυχημένη και ολοκληρωμένη μέθοδος. Βοηθά το μαθητή να αναπτύξει την τεχνική του οργάνου μέσα από λαϊκά τραγούδια, μικρές φούγκες, και κομμάτια για δύο φωνές. Βοηθά το μαθητή να παίζει και να τραγουδά και έτσι τον μαθαίνει να ενισχύει καλύτερα τη μουσική του έκφραση. Γι' αυτό συνιστάται στα δίφωνα κομμάτια η μία φωνή να τραγουδιέται και η άλλη να παίζεται.